(مسئله 111 )استعمال چيزهاى خوشبو مانند مشك و زعفران و عود و كافور و عنبر، بلكه مطلق عطر از هر قسم كه باشد، حرام است، به خوردن باشد يا بوييدن يا ماليدن به بدن يا لباس، بنابراين، استفاده از هر نوع بوى خوش، بر محرم حرام است.

(مسئله 112 )پوشيدن لباسى كه از قبل اثرى از بوى خوش در آن مانده باشد، براى مُحرم حرام است.

(مسئله 113 )اگر محرم به پوشيدن لباس يا خوردن غذايى كه بوى خوش مى دهد اضطرار پيدا كند، بايد جلوى بينى خود را بگيرد كه بوى خوش به آن نرسد.

(مسئله 114 )واجب است محرم از گلها و سبزيهايى كه بوى خوش دارند مثل ريحان و گلهايى كه از آنها گلاب و عطريات تهيه مى شود، اجتناب كند، مگر بعضى از انواع آن كه صحرايى است، مثل «بُو مادَران» و «دِرْمَنِه» و «خَزامى»، كه مى گويند از خوشبوترين گلهاست؛ و احتياط آن است كه از خوردن و استعمال دارچين و زنجبيل و هِل و امثال آنها نيز اجتناب كند، اگر چه حرام نبودن آنها اقوى است.

(مسئله 115 ) خوردن ميوه هاى خوشبو از قبيل سيب، بِه و پرتغال در حال احرام مانعى ندارد، ليكن احتياط آن است كه از بوييدن آنها حتى در حال خوردن اجتناب كند.

(مسئله 116 ) خوردن نعنا و ساير سبزيهاى خوشبو در حال احرام مانعى ندارد ولى آنها را نبويد.

(مسئله 117 ) از صابون و بعضى از شامپوهاى خوشبو و معطّر و خمير دندان كه داراى بوى خوش مى باشند، بايد اجتناب نمود و استفاده از آنها براى مُحرم حرام است، آرى، اگر بوى خوش آنها بسيار ناچيز باشد كه نگويند بوى خوش دارد، استفاده از آنها مانعى ندارد.

(مسئله 118 ) جايز نيست محرم بينى خود را از بوى بد بگيرد، ولى تند رفتن براى رهايى از بوى بد، مانعى ندارد.

(مسئله 119 )بنا بر اقوى، كفّاره استفاده از بوى خوش، يك گوسفند است.

(مسئله 120 )كسى كه براى حج احرام بسته است، اگر پيش از تمام كردن سعى بين صفا و مروه بميرد، نبايد او را با آب كافور غسل دهند، و بايد به جاى آن با آب خالص غسلش دهند، همچنين نبايد او را با كافور حنوط[1]كنند، همچنين است حكم محرم به احرام عمره اگر پيش از تقصير فوت كند.

--------------------------------------------------------------------------------

[1]. ماليدن كافور بر مواضع سجده ميّت.