حليمه سعديّه، دايه و مادر رضاعى رسول خدا(صلى الله عليه وآله) بود كه آن حضرت را در كودكى از عبدالمطلب (جدّ پيامبر) تحويل گرفت و ميان قبيله خود در بيرون مكّه برد، و به او شير داد و بزرگش كرد. زنى با عاطفه و مهربان بود كه افتخار دايگى پيامبر را داشت، و مورد احترام و علاقه حضرت بود.

در زيارت آن بانوى عظيم الشّأن چنين مى گويى:

«اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يَا أُمَّ رَسوُلِ اللّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يَا أُمَّ صَفِيِّ اللّهِ،***«سلام بر تو اى مادر(رضاعى) پيامبر خدا، سلام بر تو اى مادر برگزيده خدا،
اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يَا اُمَّ حَبِيبِ اللّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يَا اُمَّ المُصْطَفى،***سلام بر تو اى مادر حبيب خدا، سلام بر تو اى مادر حضرت مصطفى ،
اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يَا مُرْضِعَةَ رَسوُلِ اللّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكِ يَا حَلِيمَةُ***سلام بر تو اى دايه رسول خدا، سلام بر تو اى حليمه
السَّعْدِيَّةُ، فَرَضِىَ اللّهُ تَعالى عَنْكِ وَأَرْضاكِ، وَجَعَلَ الجَنَّةَ مِنْزِلَكِ***سعديه، خداوند تعالى از تو خوشنود باد و ترا خوشنود سازد، و بهشت را منزل
وَمأْواكِ، وَرَحَمِةُ اللّهِ وَبَرَكاتُهُ».***و پناهگاهتان قرار دهد و رحمت و بركات خدا بر تو باد.»