(س 318) آيا شكستن عهد و قسم فقط در مرتبه اوّل كفّاره دارد، يا تكرار شكستن آنها هم كفّاره دارد؟

ج ـ يك كفّاره كافى است. 6/7/79

(س 319) كسى نذر كرده روزهاى خاصّى را روزه بگيرد، بر حسب اتّفاق در آن ايام در شرايط سخت و طاقت فرساى آموزش نظامى قرار گرفته و موفق به وفاى به نذر نشده است، همچنين مدّت آن به گونه اى است كه نمى تواند براى هر روز شصت و يك روز، پى در پى روزه بگيرد. تكليف او چيست؟

ج ـ بيش از قضاى روزهايى كه نذر كرده، با فرض آنكه نذرش صحيح بوده، يعنى صيغه نذر را به عربى يا فارسى خوانده، چيزى بر عهده اش نيست؛ چون حنث و تخلّف از نذر به علت حَرَج و مشقّت بوده است. 20/9/79

(س 320) شخصى نذر كرده كه مال معيّنى را در روز معيّنى صرف كار خيرى كند و در آن روز معيّن نتوانسته است. آيا هر زمانى كه ممكن شد، بايد انجام دهد؟

ج ـ لازم نيست بعداً انجام دهد؛ امّا اگر انجام دهد، احوط است. 18/4/76

(س 321) اگر كسى نذر كند در صورت برآورده شدن حاجتى، به مدت يك سال هر روز صد مرتبه صلوات بفرستد، در صورت تخلّف از نذر، آيا يك كفّاره لازم است يا بايد براى هر روز كفّاره جداگانه بدهد؟

ج ـ يك كفّاره كافى است. 21/9/70

(س 322) اگر نذر كننده، به وجوب كفّاره براى ترك نذر علم نداشته باشد و نيز احتمال آن را هم ندهد و كلاًّ جاهل به مسئله باشد، چه حكمى دارد؟ آيا قاصر و مقصّر بودن، در حكم تأثير دارد؟

ج ـ جهل در احكام وضعيّه، عذر نيست و كفّاره لازم است. 21/9/70

(س 323) لو عاهد شخص اللّه (عزوجل) عهداً بصيغة شرعية بأن لايهذب لحيته بطريقة حلاقة معينة والآن هو يرى ان تلك الطريقة أصلح له وهو نادم على ذلك العهد لأنّه تسرع وقد كرر صيغة العهد مرات عديده هل يجب عليه البقاء على عهده، وهل يجوز له مخالفة العهد؟

ج ـ العهد وان صار منعقداً لكفاية الاباحة في متعلّقه ليكن مع التخلّف عنه في المرّة الاُولى يبطل العهد ولا يجب عليه الوفاء والبقاء عليه ثانياً وفيما بعد ذلك التخلّف عليه اداء كفّارة واحدة للحنث في المرّة الاُولى فقط. 25/1/82