اوّلاً، اين صحيحه بر ارث زوجه از قيمت طوب و خشب و قصب و بنا دلالت مي‌کند و صحيحه‌ی فضلای خمسه (روايت 5) بر ارث زوجه، تنها از قيمت طوب و خشب دلالت مي‌کرد و ذکری از قیمت بنا در آن نیامده است و روشن است که قيمت بنا با قيمت مواد به کار رفته در آن با هم متفاوت است. بنابراين، دو صحيحه با هم معارض مي‌باشند و قاعده در تعارض تساقط است.

ثانیاً، در این روایت دو احتمال وجود دارد: احتمال اول این که مراد از «ارض» و «عقارات» در این روایت، مطلق زمین باشد، که البته ظاهر لفظ «ارض» نیز بر این معنا دلالت دارد و احتمال دوم این که مراد از این الفاظ، به قرینه‌ی ذکر قیمتِ اشیایی که مخصوص خانه‌های مسکونی است، تنها زمین‌های خانه مسکونی، باشد. بنابر‌این، روایت دارای دو احتمال است و نمی‌توان به آن استدلال نمود.

12. صحيحة محمّد بن مسلم، قال:قال أبوعبداللهعلیه السلام: «ترث المرأة الطوب، ولا ترث من الرباع شيئاً»، قال: قلت: کيف ترث من الفرع ولا ترث من الرباع شيئاً؟ فقال: «ليس لها منه نسب ترث به، وإنّما هي دخيل عليهم، فترث من الفرع، ولا ترث من الأصل، ولا يدخل عليهم داخل بسببها»[113]؛

امام صادق علیه السلام فرمود: زن از آجر خانه ارث می‌برد ولیکن از خانه هیچ ارثی نمی‌برد. محمّد بن مسلم از ایشان سؤال می‌کند: چگونه ممکن است که زن از فرع (آجر خانه) ارث می‌برد ولیکن از خود خانه ارث نمی‌برد؟ که امامعلیه السلام فرمود: زن نسبتی با خانواده‌ی مرد ندارد و به واسطه ازدواج داخل این خانواده گردیده است. بنابراین، از فرع ارث می‌برد و از اصل(خانه) ارث نمی‌برد تا امکان ورود شخصی به‌وسیله این زن که خارج از خانواده است به داخل حریم این خانواده وجود نداشته باشد.

-------------------------
[113]. وسائل الشيعه، ج 26، ص206، باب 6، ح2.