جایگاه زمان و مکان در اجتهاد
امام خمینی از جمله شخصیتهای جهان اسلام است که توانست همزمان در عرصه سیاست و اجتماع آثار حکومتی فقه شیعه را نیز به منصه ظهور برساند و همچنین با نوآوریهای خود دو عنصر زمان و مکان را در استنباط احکام مورد توجّه قرار دهند.
یکی از آن نکات که باید مورد توجّه قرار گیرد، این است که نباید مسائل غیرواقعی در آثار ایشان وارد شود. مسئولان نشر آثار امام باید با هوشیاری عمل کنند که مبادا مسائل خرافی و آنچه را که واقعیت نداشته و نبوده در آثار ایشان وارد شود، چنانکه خود امام این جسارت را داشت و در بحث تحریف کتاب، ضمن معرفی فاضل نوری میگوید: فاضل نوری، مرد زاهدی است، ولی هرچه احادیث ضعیف وجود داشته جمع کرده است. این فکر و اندیشه، یعنی مبارزه با خرافات و احادیث ضعیف؛ در مشی امام هم تاثیر داشت تا حدی که اگر به روایت ضعیفی برخورد میکرد، دیگر به آن عمل نمیکرد.
دوّم اینکه امام در عرصه حکومت و تبیین فقه شیعی، به دو عنصر زمان و مکان اهمیت خاصی میدادند و معتقد بودند که این دو عنصر نهتنها در موضوعات، بلکه در استنباط احکام شرعی نیز قابل اهمیت است. امام با توجّه به این مهم، باب جدیدی را در فقه گشودند و بسیاری از مسائل لاینحل را حل کردند.