قرآن روش پيامبر مكرم اسلام و مشي او و همه كساني كه دنباله‌رو او هستند را در سوره يوسف (علي نبينا وآله و عليه السلام) بيان كرده و نشان داده است كه چه بايد بكنند. قرآن با آن بيان مبين و زيباي خودش به نبي مكرم اسلام فرمان مي‌دهد كه به ديگران بگو روش من دعوت بر اساس بصيرت است:
«قل هذه سبيلی ادعوا الی الله علی بصيره انا و من اتبعنی»؛[1] يعني من شما را به علم و كمال مطلق دعوت مي‌كنم.
قرآن تأكيد مي‌ورزد كه پيروان الهي بايد چنين روشي را در پيش گيرند: «انا ومن اتبعنی». يعني خط مشي پيامبر و تمام تابعان نبي مكرم (صلي الله عليه و آله) براي دعوت به طرف خدا بايد با بصيرت باشد، در غير اين صورت (دعوت با خشونت و اجبار) به استبداد، اختلاف و خفقان منتهي مي‌شود و اين راه خدا، رسول الله و ائمه شيعه نيست.
پيامبر، رسالت آسماني خود را با خلق نيكو، انديشه، حكمت، پند و اندرز پيش برد. قرآن نيز پيامبر را رحمـةللعالمين مي‌داند كه طي بيست و سه سال رسالتش آن همه مورد آزار و اذيت دشمنانش قرار گرفت، اما يك بار آنها را نفرين نكرد، بلكه هدايت آنها را از خداوند طلب نمود. پس چه عواملي باعث مي‌شود كه از اين پيامبر با آن همه مهرباني و خوبي، چهره‌اي خشن ترسيم مي‌كنند؟ آيا غير از ايجاد دشمني، هدف و نفع ديگري در كار بوده است؟
--------------------------------------------------------------------------------
[1] ـ سورة يوسف, آية 107.
حضرت آيت الله العظمي صانعي (مدظلهالعالي)
انعکاس
خدمات پایگاه
اندیشه
