فاطمة زهرا (سلام الله عليها) عصاره عصمت و آيينه طهارت و پاكي و نمودار سنجش حق و باطل و معرّف پدر، همسر و حسنين در حديث كساء است. او با زندگي كوتاه و با خطبه‌هاي متقن و دردمندانه‌اش، فرهنگ مقاومت و اعتراض را در تمامي‌نسلها بوجود آورد و ماهيت تفكر و انديشة جاهلي را به خوبي نمايان ساخت.

فاطمه (سلام الله عليها) زلال كوثر و نماد واقعي مظلوميت يك زن در دو عصر است. ايمان و اعتقاد او به پيامبر و به علي(عليه‌السلام) به بزرگي تمام تاريخ است.

دختر رسول گرامي‌اسلام، با مظلوميت و در اوج تنهايي، به تمام پيروانش ثابت كرد كه يك زن هم مي‌تواند به مقابله با حاكميت زور و خفقان بپردازد و پرده نفاق و ترس را پاره كند و به انسانها حق و حقيقت را نشان دهد، و همچنين با مبارزه و فرياد خود نشان داد كه بيان حق و افشاي ستم، مرد و زن نمي‌شناسد.

زهراي اطهر (سلام الله عليها) در عصر درد و رنج رشد كرد و در هجران پدر غريبانه گريست و بالاخره با تني بيمار و زخم خورده، خانه گلين خود را به اميد ديدار پدر ترك گفت تا قصه آن همه درد و هجران را با او بازگويد و شهادت مظلومانه خود را ترسيم كند.