(مسئله 30) واجب است انسان وقت تخلّى و مواقع ديگر، عورت خود را از كسانى كه مكلّف اند، اگرچه مثل خواهر و مادر با او مَحرم باشند، و همچنين از ديوانه مميّز و بچه هاى مميّز كه خوب و بد را مى فهمند، بپوشاند؛ ولى زن و شوهر لازم نيست عورت خود را از يكديگر بپوشانند.

(مسئله 31) موقع تخلّى بايد طرف جلوى بدن، يعنى شكم و سينه، رو به قبله و پشت به قبله نباشد.

(مسئله 32) اگر براى آنكه نامحرم او را نبيند، مجبور شود رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند، بايد رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند، گرچه احتياط مستحب آن است كه پشت به قبله بنشيند و نيز اگر به علت ديگر ناچار باشد كه رو به قبله يا پشت به قبله بنشيند، مانعى ندارد.

(مسئله 33) در چند جا تخلّى حرام است:

1. در كوچه ها و معابر و خيابانها و درب مساجد و خانه ها، چون مستلزم ايذا و اضرار به عابرين و تصرّف در حقّ ديگران است؛

2. در ملك كسى كه اجازه تخلّى نداده است؛

3. در جايى كه براى عده مخصوصى وقف شده است، مثل بعضى از مدرسه ها؛

4. روى قبر مؤمنين، در صورتى كه بى احترامى به آنان باشد و اگر بى اخترامى نباشد مكروه است؛

5. زير درختان ميوه.

(مسئله 34) مخرج بول و غائط را مى توان با آب شست و يا به دستورى كه بعداً بيان مى شود با پارچه و سنگ و مانند اينها پاك كرد، اگرچه شستن با آب، بهتر است.

(مسئله 35) لازم نيست با سه سنگ يا سه پارچه مخرج بول يا غائط را پاك كنند، بلكه با اطراف يك سنگ يا يك پارچه هم كافى است، بلكه اگر با يك مرتبه هم عين نجاست برطرف شود كفايت مى كند؛ و پاك كردن مخرج با چيزهايى كه احترام آنها لازم است، حرام، بلكه در بعضى موارد موجب ارتداد است.