(مسئله 281) زنهايى كه عادت عدديه دارند، سه دسته اند:

الف. زنى كه شماره روزهاى حيض او در دو ماه پشت سر هم، به يك اندازه باشد، ولى وقت خون ديدن او يكى نباشد كه در اين صورت، هرچند روزى كه خون ديده، عادت او محسوب مى شود. مثلاً اگر ماه اول از روز اول تا پنجم و ماه دوم از يازدهم تا پانزدهم خون ببيند، مدت عادت او پنج روز مى شود؛

ب. زنى كه از خون پاك نمى شود، ولى دو ماه پشت سر هم، چند روز از خونى كه مى بيند، نشانه حيض و بقيّه نشانه استحاضه را دارد و شماره روزهايى كه خون نشانه حيض را دارد، در هر دو ماه، به يك اندازه است، امّا وقت آن يكى نيست كه در اين صورت، هرچند روزى كه خون او نشانه حيض را دارد، عادت او محسوب مى شود. مثلاً اگر يك ماه از اول ماه تا پنجم و ماه بعد از يازدهم تا پانزدهم، خون او نشانه حيض و بقيّه نشانه استحاضه را داشته باشد، شماره روزهاى عادت او پنج روز مى شود؛

ج. زنى كه دو ماه پشت سر هم، سه روز يا بيشتر خون ببيند و يك روز يا بيشتر پاك شود و دومرتبه خون ببيند و وقت ديدن خون در ماه اول با ماه دوم فرق داشته باشد كه اگر تمام روزهايى كه خون ديده و روزهايى كه در وسط پاك بوده از ده روز بيشتر نشود و شماره روزهاى آن هم به يك اندازه باشد، تمام روزهايى كه خون ديده با روزهاى وسط كه پاك بوده، عادت حيض او محسوب مى شود و لازم نيست روزهايى كه در وسط پاك بوده، در هر دو ماه به يك اندازه باشند. مثلاً اگر ماه اول، از روز اول تا سوم ماه خون ببيند و دو روز پاك شود و دوباره سه روز خون ببيند و ماه دوم، از يازدهم تا سيزدهم خون ببيند و دو روز يا بيشتر يا كمتر، پاك شود و دوباره خون ببيند و روى هم از هشت روز بيشتر نشود، مدت عادت او هشت روز مى شود.

(مسئله 282) زنى كه عادت عدديه دارد، اگر بيشتر از شماره عادت خود خون ببيند و از ده روز بيشتر شود، چنانچه همه خونهايى كه ديده يك جور باشند، بايد از موقع ديدن خون به شماره روزهاى عادتش حيض و بقيّه را استحاضه قرار دهد، و اگر همه خونهايى كه ديده يك جور نباشند، بلكه چند روز از آن، نشانه حيض و چند روز ديگر نشانه استحاضه را داشته باشند، اگر روزهايى كه خون نشانه حيض را دارد با شماره روزهاى عادت او به يك اندازه است، بايد همان روزها را حيض و بقيّه را استحاضه قرار دهد، و اگر روزهايى كه خون نشانه حيض دارد، از روزهاى عادت او بيشتر است، فقط به اندازه روزهاى عادت او حيض و بقيّه استحاضه است، و اگر روزهايى كه خون نشانه حيض دارد، از روزهاى عادت او كمتر است، بايد آن روزها را با چند روز ديگر كه روى هم به اندازه روزهاى عادتش شود، حيض و بقيّه را استحاضه قرار دهد.

(س 283) زنى عادت وقتيه ندارد، امّا در مورد اينكه صاحب عادت عدديه است نيز ترديد دارد، به اين صورت كه مدت خون ديدن وى هفت روز است و از هفت تا ده روز، ترشّحاتى به رنگ زرد تيره مى بيند. گاهى نيز در فاصله روز هفتم و دهم، لكّه خون مى بيند. وظيفه وى چيست (با توجه به اينكه عادت خويشان وى، بنا بر قول خودشان، هفت روز است)؟

ج ـ همه ترشحّات و انواع خونهايى كه چند روز بعد از حيض بيرون مى آيد و از ده روز تجاوز نمى كند (همچنان كه مفروض سؤال هم همين است)، محكوم به حيض است و اگر از ده روز تجاوز كرد، حكم آن در مسئله قبل بيان گرديد. 2/1/76

(س 284) خانمى صاحب عادت عدديه است (عادتش هميشه هفت روز بوده است)، ولى در ماه مبارك رمضان، در روز هشتم نيز لك مى بيند. اين لك چه حكمى دارد؟ آيا حيض است يا استحاضه؟

ج ـ اگر مطمئن است كه به ده روز نمى رسد، محكوم به حيض است، و اگر مطمئن است كه از ده روز تجاوز مى كند، استحاضه است، و اگر شك دارد، بايد بين اعمال مستحاضه و تروك حائض، جمع كند، تا معلوم شود كه تجاوز مى كند يا نه. اگر تجاوز كرد، معلوم مى شود كه استحاضه بوده، و فرض هم اين است كه به وظايفش عمل نموده، و اگر تجاوز نكرد، معلوم مى شود كه حيض بوده و بايد مجدّداً غسل حيض را انجام دهد، و چون محرّمات حائض را ترك نموده، باز گناهى بر او نيست. 30/4/69