(مسئله 397) لباس زنان در نماز پنج شرط دارد:

شـرط اول:

(مسئله 398) لباس نمازگزار بايد پاك باشد و اگر كسى عمداً با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل است.

(مسئله 399) اگر كسى نداند كه بدن يا لباسش نجس است و بعد از نماز بفهمد نجس بوده، نماز اوصحيح است، ولى احتياط مستحب آن است كه اگر وقت دارد، دوباره آن نماز را بخواند.

(مسئله 400) اگر انسان فراموش كند كه بدن يا لباسش نجس است و در بين نماز يا بعد از آن يادش بيايد، بايد نمازش را دوباره بخواند و اگر وقت گذشته، قضا نمايد.

(مسئله 401) كسى كه در پاك بودن بدن يا لباس خود شك دارد، چنانچه نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد كه بدن يا لباسش نجس بوده، نماز او صحيح است.

(مسئله 402) اگر كسى لباس خود را آب بكشد و يقين كند كه پاك شده است و با آن نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد پاك نشده، نمازش صحيح است.

شــرط دوم:

(مسئله 403) لباس نمازگزار كه ساتر است، بايد مباح باشد بلكه احتياط مستحب آن است كه همه لباسش مباح باشد و كسى كه مى داند پوشيدن لباس غصبى حرام است، اگر عمداً در لباس غصبى نماز بخواند، بايد آن نماز را با لباس غيرغصبى اعاده نمايد.

(مسئله 404) كسى كه مى داند پوشيدن لباس غصبى حرام است، ولى نمى داند نماز را باطل مى كند، اگر عمداً با لباس غصبى نماز بخواند، نمازش صحيح است .

(مسئله 405) اگر كسى با عين پولى كه خمس يا زكات آن را نداده، لباس ساتر بخرد، چنانچه در حال نماز به غصب بودن آن ملتفت باشد، نمازخواندن در آن لباس باطل است و در صورت عدم التفات نمازش صحيح است؛ و همچنين است اگر به ذمّه بخرد و در موقع معامله قصدش اين باشد كه از پولى كه خمس يا زكاتش را نداده،بپردازد.

شــرط سوم:

(مسئله 406) لباس نمازگزار نبايد از اجزاى حيوان مرده اى[1] باشد كه خون جهنده دارد، يعنى حيوانى كه اگر رگ آن را ببُرند، خون از آن جَستن مى كند، بلكه اگر كسى از حيوان مرده اى كه مانند ماهى، خون جهنده ندارد، لباس تهيّه كند، احتياط واجب آن است كه با آن نمازنخواند.

شــرط چهارم:

(مسئله 407) لباس نمازگزار نبايد ازحيوان حرام گوشت باشد و اگر مويى ازآن هم همراه نمازگزار باشد، نماز او باطل است.

شــرط پنجـم:

(مسئله 408) پوشيدن لباس طلاباف براى مرد، حرام و نماز خواندن با آن باطل است، ولى براى زن، در نماز و غير نماز، اشكال ندارد.

(مسئله 409) پوشيدن لباس ابريشمى براى زن در نماز و غير نماز، اشكال ندارد.

(مسئله 410) مرد و زن، بدون غرض عقلايى، اگر با پوشيدن البسه و يا غير آن خود را به شكل وشمايل يكديگر درآوردند، حرام است؛ ولى اگر با آن شكل و شمايل نماز بخواند، نمازش باطل نيست.

(س 411) گاهى اوقات لباس زنان به گونه اى است كه سايه اى از بدن يا موى آنها پيداست. آيا چنين حالتى براى نماز اشكال دارد يا خير؟

ج ـ اگر حجاب و ساتر به نحوى باشد كه بدن ديده شود، كافى نيست. 16/11/68

(س 412) آيا پوشيدن چادر در نماز شرط است يا مى توان نماز را با مانتو، روسرى و مقنعه خواند؟ همچنين بفرماييد در اين باره، بين نماز فرادا و جماعت، فرقى هست يا خير؟

ج ـ آنچه كه براى زن نمازگزار شرط است، پوشاندن كلّ بدن، غير از وجه و كفّين و پاها تا مچ است، ليكن گفته مى شود كه امروز چادر، بهترين وسيله پوشش براى بانوان است. 25/6/86

مواردى كه لازم نيست بدن و لباس نمازگزار پاك باشد

(مسئله 413) درسه صورت، اگر بدن يا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحيح است :

اول، آنكه به واسطه زخم يا جراحت يا دُملى كه دربدن اوست، لباس يا بدنش به خون آلوده شده باشد؛

دوم، آنكه بدن يا لباس او به اندازه كمتر از درهم (كه تقريباً به اندازه يك اشرفى مى شود)، به خون آلوده باشد؛

سوم، آنكه ناچار باشد با بدن يا لباس نجس نماز بخواند.

(مسئله 414) در دو صورت، اگر فقط لباس نمازگزار نجس باشد، نماز اوصحيح است:

1. لباسهاى كوچك او مانند جوراب و عرقچين نجس باشد؛

2. لباس كسى كه پرستار بچه است، نجس شده باشد به تفصيلى كه بعد بيان مى شود.

(مسئله 415) اگر در بدن يا لباس نمازگزار، خونِ زخم يا جراحت يا دُمَل باشد، چنانچه طورى است كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن لباس براى بيشتر مردم يا براى خصوص او سخت است، تا وقتى كه زخم يا جراحت يا دُمل خوب نشده است، مى تواند با آن خون، نماز بخواند؛ همچنين است اگر عفونتى با خون بيرون آمده يا دارويى كه روى زخم گذاشته اند و نجس شده، در بدن يا لباس او باشد.

(مسئله 416) كسى كه بدنش زخم است، اگر دربدن يا لباس خود خونى ببيند و نداند از زخم است يا خون ديگر، نماز خواندن با آن، مانعى ندارد.

(مسئله 417) كسى كه پرستار بچه است و بيشتر از يك لباس ندارد، هرگاه در شبانه روز يك مرتبه لباس خود را آب بكشد، اگرچه تا روز ديگر لباسش به بول بچه نجس شود، مى تواند با آن لباس نماز بخواند، ولى احتياط مستحب آن است كه لباس خود را در شبانه روز يك مرتبه براى اولين نمازى كه لباسش پيش از آن نجس شده، آب بكشد؛ و نيز اگر بيشتر از يك لباس دارد، ولى ناچار است كه همه آنها را بپوشد، چنانچه در شبانه روز يك مرتبه به دستورى كه بيان شد همه آنها را آب بكشد، كافى است.

چيزهايى كه درلباس نمازگزار مكروه است

(مسئله 418) چند چيز درلباس نمازگزار مكروه است از آن جمله: پوشيدن لباس سياه در غير از عزاى امام حسين(عليه السلام) و همچنين غير از عمامه و عبا، چرك، تنگ، لباس شرابخوار، لباس كسى كه از نجاستْ پرهيز نمى كند، لباسى كه نقش صورت دارد؛ همچنين بازبودن دكمه هاى لباس و دست كردن انگشترى كه نقش صورت دارد.

--------------------------------------------------------------------------------

[1]. يعنى خود به خود مرده باشد نه آنكه كشته شده است ولو به غير راه شرعى .