(مسئله 460) نمازگزار در هر ركعت، بعد از قرائت، بايد به اندازه اى خم شود كه بتواند دستهايش را به زانو بگذارد و اين عمل را«ركوع» مى گويند.

(مسئله 461) كسى كه نشسته ركوع مى كند، بايد به قدرى خم شود كه بگويند نشسته ركوع كرده و لازم نيست كه صورتش مقابل زانوها برسد، و بهتر است به قدرى خم شود كه صورتش نزديك جاى سجده برسد.

(مسئله 462) نمازگزار، در ركوع هر ذكرى كه بگويد، كافى است؛ ولى واجب آن است كه به قدر سه مرتبه «سُبْحانَ اللّهِ»، يا يك مرتبه«سُبْحانَ رَبّـِىَ الْعَظِيمِ وَ بِحَمْدِهِ»، كمتر نباشد.

(مسئله 463) در ركوع بايد به مقدار ذكر واجب، بدن آرام باشد، و موقع گفتن ذكر مستحب هم اگر آن را به قصد ذكرى كه براى ركوع دستور داده اند بگويد، بنا بر احتياط واجب، آرام بودن بدن لازم است.

(مسئله 464) اگر انسان پيش از آنكه به مقدار ركوع خم شود و بدنش آرام گيرد، عمداً ذكر ركوع را بگويد، نمازش باطل است.

(مسئله 465) بعد از تمام شدن ذكر ركوع، نمازگزار بايد راست بايستد، و بعد از آنكه بدن آرام گرفت به سجده رود، و اگر عمداً پيش از ايستادن، يا پيش از آرام گرفتن بدن به سجده رود، نمازش باطل است.