(س 2212) مجازات افراد كم توان ذهنى در قبال انجام اعمال خلاف شرع، به چه صورت است؟

ج ـ به هر نحوى كه مفيد باشد و عرفاً و عادتاً عامل جلوگيرى از تكرار باشد، حتّى اگر از طريق دادن جايزه باشد؛ به هر حال اساس تعزير بر تربيت و انسان سازى است، نه بر زدن و كوبيدن. آرى، تعزير دائر مدار احتمال تأثير است و اگر احتمال تأثير نباشد، ولو به خاطر كم توانى ذهنى، تعزير محقّق نمى شود. 27/2/79

(س 2213) والدينى كه به علّت ناسازگارى بيش از حدّ فرزندان كم توان ذهنى خود، مجبور به تنبيه بدنى آنها مى شوند. آيا پرداخت ديه بر آنان، واجب مى شود؟

ج ـ والدين بايد تمام توان و كوشش خود را در تربيت آن كودكان به غير از ضرب و شتم، صرف نمايند، ليكن اگر به حكم ضرورت و با اكتفا به حدّاقل آن، نيازمند به ضرب شدند، به نظر اين جانب ضامن ديه تنبيه بدنى آنها نيستند، چون به قصد اصلاح و خير بوده، «و ما على المحسنين من سبيل». 27/2/79

(س 2214) اگر افراد كم توان ذهنى يا ناسازگار، به كسى آسيب جسمى وارد كنند يا قتلى انجام دهند، آيا بايد ديه بپردازند؟ اين ديه به عهده چه كسى است؟

ج ـ آرى، بايد ديه بپردازند و به عهده پدر و مادر و يا دولت است كه بايد از آنها مواظبت نمايد، چون مسئول مواظبت سبب خسارت است. آرى، اگر خود كودكان و ناتوان هاى ذهنى داراى درك در حدّ مسئوليّت پذيرى باشند، خودشان ضامن پرداخت ديه هستند. 27/2/79