طبق آنچه ما از روايات استنباط كرديم؛ يعنى انصراف أدلّه حرمت بر نوع خاصّى از غنا، و يا آن غنايى كه همراه با ساير محرّمات است، ديگر معنا و مفهومى براى استثنائات در غنا باقى نمى ماند، زيرا آنچه به عنوان مستثنيات در اين باب ذكر شده؛ مانند حداء، غنا در عروسى و در ميدان جنگ، در ايام عيد فطر و قربان، در قرائت قرآن و يا مراثى حسينى(عليه السلام)، همه ى اينها يا اين كه مقرون و همراه با محرّمات است و يا خير؟ در هر دو صورت حكم كاملاً مشخص و روشن مى باشد.

خواننده محترم جهت دريافت اطلاعات بيشتر در مورد استثنائات «غنا» مى تواند به كتب مفصل تر فقهى مراجعه نمايد. البته از فقها هر كه متعرّض بحث غنا شده از استثنائات آن نيز بحثى ارائه نموده است.[1]

--------------------------------------------------------------------------------

[1] . به عنوان مثال: جواهر الكلام، ج 22، ص 51، مسالك الأفهام، ج 1، ص 403 و 404، مستند الشيعة، ج 2، ص 403 و 404، جامع المقاصد، ج 4، ص 23، و مجمع الفائدة والبرهان، ج 8، ص 61.