(مسئله 102) از لحظه اى كه اولين جزء بچه از شكم مادر بيرون مى آيد، هر خونى كه زن مى بيند، اگر پيش از ده روز يا سرِ ده روز قطع شود، «خون نفاس» است و زن را در آن حالت «نفساء» مى گويند.

(مسئله 103) لازم نيست كه خلقت بچه تمام باشد، بلكه اگر خونِ بسته اى هم از رَحِم زن خارج شود و خود زن بداند، يا دو نفر قابله بگويند كه اگر در رَحِم مى ماند انسان مى شد، خونى كه تا ده روز ببيند، خون نفاس است.

(مسئله 104) ممكن است خون نفاس، يك لحظه بيشتر نيايد، ولى بيشتر از ده روز نمى شود.

(س 105) زنى كه سِزاريَن مى شود و بچه را از پهلوى او خارج مى كنند، خونى كه مى بيند، نفاس است يا استحاضه؟

ج ـ خونى كه از مجراى طبيعى و به سبب ولادت بيرون مى آيد، محكوم به نفاس است، هر چند طفل را با جرّاحى از پهلو خارج كرده باشند؛ و امّا خونى كه از محلِ عمل به واسطه جرّاحى خارج مى شود، نفاس نيست. 5/3/76