(مسئله 261) «نماز آيات» كه دستور آن بعداً گفته خواهد شد، به واسطه چهار چيز واجب مى شود:

1. گرفتن خورشيد؛

2. گرفتن ماه، اگرچه مقدار كمى از آنها گرفته شود و كسى هم از آن نترسد؛

3. زلزله، اگرچه كسى هم نترسد؛

4. رعد و برق و بادهاى سياه و سرخ و مانند اينها، در صورتى كه بيشتر مردم بترسند و نيز بنا بر احتياط واجب، بايد براى حوادث وحشتناك زمينى مانند شكافتن و فرو رفتن زمين در صورتى كه بيشتر مردم بترسند، نماز آيات بخوانند.

(مسئله 262) چيزهايى كه نماز آيات براى آنها واجب است، در هر شهرى اتّفاق بيفتد، فقط مردم همان شهر بايد نماز آيات بخوانند و بر مردم جاهاى ديگر واجب نيست.

دستور نماز آيات

(مسئله 263) نماز آيات، دو ركعت است و در هر ركعت، پنج ركوع دارد و دستور آن چنين است كه انسان بعد از نيّت، تكبير بگويد و يك حمد و يك سوره تمام بخواند و به ركوع رود و سر از ركوع بردارد، دوباره يك حمد و يك سوره بخواند، باز به ركوع رود، تا پنج مرتبه، و بعد از بلند شدن از ركوع پنجم، دو سجده نمايد و برخيزد و ركعت دوم را هم مثل ركعت اول به جا آورد و تشهّد بخواند و سلام دهد. همچنين شخص مى تواند بعد از تكبيرة الاحرام، يك حمد بخواند و بعد يك سوره را پنج قسمت نمايد و قبل از هر ركوع، يك قسمت از آن را بخواند؛ مثلاً بعد از حمد، نيّت سوره توحيد را بكند و «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ» بخواند و به ركوع برود، سر بر دارد و بگويد؛ «قُلْ هُوَ اللهُ اَحَدٌ» و به ركوع برود و سپس سر بردارد و بگويد: «اَللهُ الصَّمَدُ» و سپس ركوع را تكرار نمايد و بعد از سر برداشتن بگويد: «لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ» و به ركوع برود و بعد از سر برداشتن بگويد: «وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ» و به ركوع برود و سجده را به جا آورد و بعد، ركعت دوم را مثل ركعت اول به جا آورد.

(مسئله 264) هر يك از ركوعهاى نماز آيات، ركن است كه اگر عمداً يا اشتباهاً كم يا زياد شود، نماز باطل است.