(س 417) به نظر حضرت عالى، استماع غنا چه حكمى دارد و چه غنايى حرام است؟

ج ـ به نظر اين جانب تبعاً لبعض الأعلام من الفقهاء «قدس اسرارهم»، حرمت موسيقى و غنا، حرمت محتوايى است و هر صوت و غنا و موسيقى اى كه در آن ترويج بى بند و بارى و بى عفّتى باشد و يا براى عيّاشى و هوسرانى عيّاشان و هوسرانانِ خودخواه و غيرمتعهد و يا ترويج باطل و تخدير افكار و به انحراف فكرى كشاندن انسانها باشد و يا از اسلام، چهره اى ناخوشايند و خلاف سهولت و عدالت نشان دادن و... باشد امثال موارد، در همه و همه، غنا و موسيقى اش حرام است، و عامل و خواننده و مستمع، مرتكب دو حرام شده اند و حتّى اگر آيه اى از قرآن هم براى ترغيب به كار حرام و باطل با غنا خوانده شود، غناى آن هم حرام است، چه برسد به غنا و موسيقى نسبت به سنّت و مسائل ديگر اسلامى. 6/6/78

(س 418) حكم غناى مشكوك چيست؟

ج ـ غناى مشكوك، مورد برائت است و حرام نيست. 3/5/75

(س 419) گوش دادن به موسيقى، در صورتى كه انسان تحريك نشود و فقط براى سرگرمى باشد، چه حكمى دارد؟

ج ـ آنچه از موسيقى كه حرام است، بين سرگرمى و غير آن فرقى نيست. 6/6/75

(س 420) گوش دادن به صداى زن در موارد زير چه حكمى دارد؟ تلاوت قرآن، مرثيه خوانى، خواندن سرود، خواندن اشعار و قصايد با آواز، مقاله و شعرخوانى، صحبت معمولى، خنده و گريه و...؟

ج ـ صوت زن، فى حدّ نفسه حرام نيست، ليكن رعايت عفاف و ستر در زن، لازم است و هر امرى كه سبب از بين رفتن مستورى و عفيف بودن زن گردد، نبايد انجام گيرد و ترك آن، لازم است. در اين جهت، فرقى بين امور ذكر شده در سؤال نيست، هر چند بعضى از آنها سببش در رفع ستر و عفاف، اقواى از بقيّه است. 27/5/74

(س 421) حكم نِى و نواختن آن چيست؟

ج ـ زدن نِى، فى حدّ نفسه، اگر هيچ فسادى مانند بى بند و بارى، اذيّت كردن ديگران، ترويج فرهنگ غربى، تضعيف عقايد مردم نسبت به احكام اسلام، اجتماع زن و مرد نامحرم و غيره نداشته باشد، نمى توان گفت حرام است؛ امّا اگر فسادى بر آن بار شود، قطعاً حرام و نهى از آن به عنوان نهى از منكر، با رعايت شرايط، واجب است. 21/8/68

(س 422) با توجه به تعريفهاى نامفهومى كه از مجلس لهو و لعب مى شود، خواهشمند است كه تعريف كاملاً روشنى، با ذكر مثال از اين مجالس بفرماييد؟

ج ـ مجالس عيّاشى كه با ارتكاب محرّمات، مانند قمار و مشروب و... باشد، مجالس لهوى است كه شركت در آن حرام است. 1/6/75