(مسئله 681) مالى را كه انسان پيدا كرده، اگر نشانه اى نداشته باشد كه به واسطه آن صاحبش معلوم شود، بايد از طرف صاحبش صدقه بدهد.

(مسئله 682) اگر كسى مالى پيدا كند كه نشانه دارد و قيمت آن از 6/12 نخود نقره سكّه دار كمتر است، و متعارفاً با ارزش نباشد، چنانچه صاحب آن معلوم باشد و انسان نداند كه راضى است يا نه، نمى تواند بدون اجازه او بردارد، و اگر صاحب آن معلوم نباشد، مى تواند به قصد اينكه ملك خودش شود، بردارد و در اين صورت، اگر از بين برود، نبايد عوض آن را بدهد؛ بلكه اگر قصد ملك شدن هم نكرده و بدون تقصير او از بين برود، دادن عوض بر او واجب نيست.

(مسئله 683) هرگاه چيزى كه انسان پيدا كرده؛ نشانه اى دارد كه به واسطه آن مى تواند صاحبش را پيدا كند، اگرچه صاحب آن كافرى باشد كه در امان مسلمانان است، در صورتى كه قيمت آن چيز به 6/12 نخود نقره سكّه دار برسد و متعارفاً با ارزش باشد، بايد اعلان كند، و چنانچه از روزى كه آن را پيدا كرده تا يك هفته هر روز و بعد تا يك سال، هفته اى يك مرتبه در محلِ اجتماع مردم اعلان كند، كافى است.

(مسئله 684) اگر كسى تا يك سال اعلان كند و صاحب مال پيدا نشود، مى تواند آن را براى خود بردارد، به قصد اينكه هر وقت صاحبش پيدا شد، عوض آن را به او بدهد، يا براى او نگهدارى كند كه هر وقت پيدا شد، به او بدهد؛ و مى تواند از طرف صاحبش صدقه بدهد.

(مسئله 685) اگر قيمت چيزى كه پيدا كرده به 6/12 نخود نقره سكّه دار برسد و متعارفاً با ارزش باشد، چنانچه اعلان نكند و در مسجد يا جاى ديگرى كه محلِ اجتماع مردم است، بگذارد و آن چيز از بين برود، يا ديگرى آن را بردارد، كسى كه آن را پيدا كرده، ضامن است.

(مسئله 686) مالى را كه بچه نا بالغ پيدا مى كند بايد ولىّ او اعلان كند.